تظاهرکردن

اگه ادم تو زندگیش باهرکی و هرجا هیچوقت تظاهر نکنه و خود واقعیش باشه برای همه خیلی بهتره ! از روز اول احساساتش رو بروز میده ، هم خودش راحته و هم اطرافیانش !

دیگران و همه تکلیفشون مشخص میشه ! هیچوقت کسی بیخودی الافش نمیشه ! شاید از این حرف بشه نتایج مختلف گرفت ‌

من خودمم جاهایی مجبور میشم تظاهرکنم و واقعا اصلا نمیشه در رفتار با دیگران تظاهرنکرد !

ولی خب خیلی بهتره از اونایی که خوشمون نمیاد فاصله بگیریم و جذب افرادی بشیم ک مثل خودمونن و بهمون شباهت دارن .

الکی حرف نزنیم و جاهایی ک لازم نیست صحبت نکنیم .

حداقل اینطوری آدمایی رو جذب میکنیم ک مثل خودمونن ! هرچند تعداد این افراد خیلی کم باشه .

درمورد همسر هم خیلی بهتره هروقت حال خوبی نداریم یا احساسی نداریم یا تو اون حال و هوا نیستیم ک بهش محبت کنیم طوری که ناراحت نشه بهش بگیم .

و ایشون هم باید درک کنه . ادم حس و حالش متغیر و تحت تاثیر عوامل مختلف هست طبیعیه که فکرش درگیر مسائل مختلف باشه و تو روابطش همیشه نتونه اونقدر گرم باشه !

سخته ولی به نظرم بیشترین آرامش رو اونهایی میبرن ک کمتر تظاهر میکنن .

من تجربه تظاهرکردن رو تو اون عقد اولم دارم ، درسته اولش علاقه مندشدم و تظاهرنکردم ! ولی بعدش همه ش مجبور شدم تظاهرکنم ، تا جایی که زندگی آنقدر برام سخت و مثل زندان شد که همه ش توفکر رهایی از اون قفس خودساخته تظاهر و تزویرشدم ، وقتی که خودم روآزادکردم دیدم واقعا اشتباه کردم ، از اول باید جلوی هرچیزی که من رو خوش نمی آمد و برام ناخوشایند بود می ایستادم .

اگه اینکار رو میکردم چندروزبعدش یا همه چی خراب میشد یا به نفع من تمام می شد .

که البته دیر کردم ، وقتی سعی کردم خودم باشم همه چی خراب شد ، منظورم اینه رابطه مون از هم گسسست.

هم من آزادشدم هم اون ...