چه زود دردها فراموش میشه

حدود دوماه از پرکردن دندونم میگذره.  دندون عقل کناریش که کشیدم به دندون آسیابم فشار آورده و کمی سوراخ کرده بود . 

به دکتر مراجعه کردم تا برام پرش کنه . دکتر هم با انجام آزمایش که آیا نیاز به عصب کشی داره یا نه اقدام به پرکردن دندونم کرد.  اما انگار فقط پوسیدگی کنار دندونم نبوده و پوسیدگی تا عمق سرایت کرده بود . دیگه چاره ای نبود بی حسی رو زده بود و نمیشد متوجه بشه که به عصب رسیده یا نه ! 

بالأخره باهمون وضعیت پرش کرد و گفت اگر به عصب رسیده باشه از این ببعد دردهای شبانه ات شروع میشه.  

تا امروز زیاد مشکلی نبود ... روزها که اصلا درد نداشت . گاهی شب ها کمی اذیت میکرد و بعد آروم میشد.  

تا امروز و دیشب که درد خیلی زیاد شد.  

من اصلا اهل خوردن قرص و عادت دادن خودم به اینجور چیزها نیستم . اما اجبارا یه کپسول ایبوبروفن انداختم بالا ...

بعد یک ساعت کاملا درد از بین رفت ... انگار نه انگار اصلا دردی وجود داشت.  

تو زندگی هم ناراحتی و غصه هایی که داریم اینطوری هستن . بعد از پیداشدن شادی و موفقیت فراموش میکنیم چه روزهای سختی بر ما گذشته.  

امیدوارم از تلخی ها و ناراحتی ها درس بگیریم و اصلا تکرار نشن ...